De conventu Ursone nuper habito

Iam Ursone rediimus, ubi multos amicos amicasque, quorum alios iam notos alios adhuc ignotos, conveni necnon meam in consuetudinem accepi. De omnibus eis a me visis auditisque, quid tandem vobis dicam? Quid de Aloisio illo, quem Ciceronem redivivum multi habent, neque inmerito? Quid de conventibus illis a tantis talibusque sodalibus mirificis in locis institutis? Quid tandem de Antonio Aemilioque illis, quorum ope maximaque cura adhibita omnia ita pulcherrime evaserint? Nihil enim aliud nisi illud, quod maximas mihi gratias agendas esse puto, qui talia participare necnon gaudere aliquando valuerim.

In proximum annum omnes quam optime valeatis, amici amicaeque...!