domingo, 21 de junio de 2009

De scholaris temporis fine

















Tempus irreparabile fugit...Vergilius ille aliquando dicebat. Iam ad finem cursus nostri pervenimus, amici amicaeque, isque finis duplici facie semper praeditus videtur: partim magno cum gaudio eum celebramus, quia terminum laboris necnon initium iustissimi otii nuntiat, partim autem discessionem amicorum carissimarumque rerum significat, quod aliquantulum aegre ferimus. Sed res ita se habet: vobis ob optimum studium vestrum gratulor atque faustas pulcherrimasque aestivas ferias degatis exopto!

Fabulas mythologicas Latine scriptas aliaque varia documenta vobis do, quae is in spatiis vacuis aestivi temporis, quae nunquam desunt, legere bene poteritis. Nolite insuper diem quemquam pagina ulla Latine sive lecta sive enuntiata praetermittere! Pro comperto tenete linguas simillimas statuis Daedali esse, quas graciles et fragiles nullo labore impedimentoque adhibito advolare et evanescere videmus...! Ne breve per aestivum tempus ignaviae nimiae causa id quod magno labore adempti estis perdatis!

Ecce nostrum postremum photographema hodiernum.


In proximum, amici omnes!

lunes, 8 de junio de 2009

De capitulis XIII et XIV recensendis

His exhibitionibus vos omnes bene recensere duo ultima capitula posse credo. Quas ab amico meo Iacobo accepi. Gratias permultas tibi ago, Iacobe!




sábado, 6 de junio de 2009

De capitulo XIV deque Latino participio

Ut bene scitis, lingua Latina variis de rebus a nostra lingua vernacula differt, quarum in numero duae speciatim nunc temporis computari debent:
  • usu minimarum particularum ad nova argumenta transferenda, exempli gratia: duo filii Iulio sunt, quorum alter valet, alter AVTEM aegrotat.
  • usu praesertim participii, qua re Graeci eminebant multo magis quam Romani. Hac est causa, inter alias, cur linguae Graeca et Latina flexibiliores et ductiliores quam nostra ipsa fiant.

Videte ergo discipuli discipulaeque eius participii exempla nonnulla atque respicite quam facillima usu participia sint, praeter multorum opinionem...






De Latino participio




Capítulo XIV: el participio latino

Como sabéis, la lengua latina se diferencia de la nuestra castellana en varias cosas, entre las cuales dos pueden ser ahora señaladas:

  • en el uso de pequeñas partículas, para indicar transición de ideas, como por ejemplo en la frase: Duo filii Iulio sunt, quorum alter valet, alter AVTEM aegrotat.
  • en el empleo, sobre todo, del participio, en el que los griegos destacaban mucho más aún que los romanos. Este es el motivo, entre otros, de que la lengua griega y latina resulten mucho más flexibles y maleables que la nuestra propia.

Mirad, queridos alumnos y alumnas, algunos ejemplos del participio, y observad atentamente que, contra lo que muchos opinan, son muy fáciles de utilizar.